Toespraak/getuigenis Ajar Bentaha namens VGC-jeugdraad

19.10.2020

Voor de VGC-jeugdraad zijn etnische profilering en politiegeweld structurele problemen in onze samenleving. Daarom verzamelden we experts over dit thema en professionals uit het jeugdwerk om hier constructief over na te denken.

Wij, Brussels jongeren, dromen van een rechtvaardige wereld. Een wereld waar arrestaties op een transparante manier gebeuren: met een duidelijk reden én toegankelijke informatie om je arrestatie aan te vechten als je de reden zou betwisten. Een bodycam die non-stop filmt, zou hierbij kunnen helpen.

En wanneer er zich toch een ongeluk voordoet met een gearresteerde, vragen we minstens om erkenning van het leed, van het ongeluk, van de onrechtvaardigheid. Bovendien zouden de persoon in kwestie alsook familie en vrienden recht moeten hebben op mentale ondersteuning in de vorm van slachtofferhulp.

Wij, Brusselse jongeren, dromen ook van een transparant Comité P dat een geloofwaardige weerspiegeling is van onze maatschappij. Wij dromen van een instantie die mee is met haar tijd qua technologie. Een instantie waar je bijvoorbeeld klacht kan indienen via een app, op een laagdrempelige manier en waar politieagenten op een veilige manier de overtredingen van hun collega’s kunnen melden. In onze droom wordt aan deze klachten ook werkelijk gevolg gegeven.

Wij, Brussels jongeren, dromen van meer wijkagenten. Zij vervullen namelijk een essentiële rol. We dromen ook van meer uitwisselingsprojecten met de politie, niet van een eenmalige voetbalmatch, maar van lange termijn projecten waar het mogelijk is om opnieuw een goede band te creëren tussen jongeren en (wijk)agenten. Dit soort projecten zou ten eerste positief bijdragen aan de perceptie van jongeren ten opzichte van de politie. Weinig jongeren voelen zich op dit moment aangetrokken tot dit beroep. Ten tweede zou dit een positieve impact hebben binnen het korps zelf en zo doorsijpelen naar andere diensten.

Wij, Brusselse jongeren, dromen van een samenleving waar elke jongere dezelfde kansen krijgen. Een samenleving waar elke jongere ook dezelfde bescherming geniet, ongeacht zijn afkomst of de taal die hij spreekt. Bij wijze van test belden we onlangs de politie een keer in het Nederlands en een keer in het Frans. In de ene taal werden we twee keer sneller geholpen dan in de andere.

Wij, Brusselse jongeren, dromen ten slotte dat de media een correct en stigma-vrij begrippenkader hanteert. Dat ze beide kanten van een verhaal vertelt. Met andere woorden, dat ze jongeren niet enkel negatief voorstelt. Een media ook die zich bewust is van de impact die ze heeft op hoe mensen denken en praten. Een media die zich bewust is van de manier waarop ze jongeren in hokjes duwt.

We hopen dat onze boodschap bij jullie allen is aangekomen en dat jullie de urgentie van onze droom hebben gezien, gehoord of gevoeld. Met de VGC-Jeugdraad steunen we ook acties van de campagne “Niet normaal” door het platform Stop Etnisch Profileren. We hopen nu ook dat jullie snelle en concrete actie ondernemen om dit structurele probleem mee op te lossen.